Löwen- und Philippsburg in Monreal

Monreal

De naburige ruïnes van kasteel Löwenburg - ook bekend als kasteel Monreal - en kasteel Philippsburg - in de volksmond ook wel "das Rech" (het hert) genoemd - troont boven het idyllische vakwerkdorp Monreal, gelegen in het Elzbachdal op een 350 meter hoge berguitloper.

De Löwenburg
De Löwenburg boven het vakwerkdorp Monreal is een zogenaamde uitloperburcht en werd voor het eerst genoemd in een document uit 1229.
Graaf Hermann III von Virneburg wordt beschouwd als de bouwer van de Löwenburg. Volgens de overlevering zou hij het kasteel hebben gebouwd op het land van zijn broer Philipp na een verdelingsovereenkomst. De daaruit voortvloeiende geschillen tussen de broers werden later echter bijgelegd en Philipp stond zijn rechten op het gebied af aan zijn broer.
Vandaag de dag zijn er nog grote delen van de Löwenburg over die een goede indruk geven van hoe imposant het kasteel er vroeger moet hebben uitgezien. Eerst en vooral zijn de overblijfselen van de 25 meter hoge donjon met zijn drie meter dikke muren al van ver te zien. De hoge ingang van de imposante donjon kijkt uit op de vallei en is daarom strategisch gelegen aan de kant die van de vijand af wijst.
Helaas is de kasteeltoren momenteel gesloten en niet toegankelijk.

Kasteel Philippsburg
Kasteel Philippsburg in Monreal werd ook in de 13e eeuw gebouwd. De Philippsburg kreeg in de volksmond de bijnaam "Rech" (hert) omdat het kleiner was dan de Löwenburg.
Er zijn twee verschillende theorieën over de oorsprong: Aan de ene kant zou de Philippsburg slechts als voorbouw of voorbouw van de Löwenburg gebouwd zijn, of aan de andere kant als "antwoord" van Philipp op de ongeoorloofde bouw van de Löwenburg door zijn broer.
Enkele substantiële overblijfselen van de muren van de Philippsburg - de noordwestelijke toren en de gerestaureerde zuidelijke muur - zijn ook bewaard gebleven en geven een goede indruk van de oorspronkelijke structuur.

mehr lesen

Inhoud delen:

In één oogopslag

Openingstijden

  • Van 1. januari tot 31. december
    maandag
    00:00 - 23:59 uur

    dinsdag
    00:00 - 23:59 uur

    woensdag
    00:00 - 23:59 uur

    donderdag
    00:00 - 23:59 uur

    vrijdag
    00:00 - 23:59 uur

    zaterdag
    00:00 - 23:59 uur

    zondag
    00:00 - 23:59 uur

Plaats

Monreal

Contact

Fachwerkdorf Monreal
Marktplatz
56729 Monreal
Telefoon: (0049) 02651 800995
fax: (0049) 02651 800920

naar de websiteschrijf een e-mail

Bitte akzeptieren Sie den Einsatz aller Cookies, um den Inhalt dieser Seite sehen zu können.

Alle Cookies Freigeben

Plan uw reis

per Google Maps

Dat kan ook interessant zijn voor u

Pfarrkirche St. Valerius in Wanderath, © Foto: Svenja Schulze-Entrup, Quelle: Touristik-Büro Vordereifel

Pfarrkirche St. Valerius, Baar-Wanderath

De verifieerbare bouwgeschiedenis van de parochiekerk in Wanderath begint in de 13e eeuw. De oorspronkelijke kerk is romaans, rond 1500 werd het laatgotische schip, de huidige zijbeuk, gebouwd met de hulp van de graven van Virneburg, die de beschermheren van de kerk waren. Toen de kerk rond 1530 werd vergroot met een zuid- en noordbeuk, werden de zijmuren van de oude kerk doorbroken. In 1655 wordt Wanderath een zelfstandige parochie. Dit zijn onder meer de plaatsen Engeln, Büchel, Freilingen, Nitz, Ober- Mittel- en Niederbaar, Herresbach, Eschbach, Döttingen, Siebenbach en Drees. Virneburg werd aan het begin van de 19e eeuw toegevoegd. Hiervoor wordt Drees toegewezen aan Welcherath. In 1896/1897 werd het huidige, neogotische hoofdschip gebouwd. De twee gotische zijbeuken worden afgebroken. In 1921/1922 werd de kerk weer uitgebreid. De toenmalige achthoekige sacristie werd afgebroken en de huidige gebouwd. Het middenschip werd met 10 m verlengd en de galerij werd gebouwd. De toren werd 6 meter verhoogd. Bovendien kreeg de kerk een doorlopend dakoppervlak. Sindsdien is de uiterlijke blik niet veranderd. Omdat Wanderath tot het midden van de 19e eeuw slechts uit een kerk, een pastorie, een school en een woongebouw bestond, zijn er veel legendes en mythen rond de vraag waarom er überhaupt een kerk in het arme Wanderath werd gebouwd.

Die Grube Bausberg I in Kehrig, © Foto: Svenja Schulze-Entrup, Quelle: Touristik-Büro Vordereifel

Die Schiefergruben "Bausberg" I und II in Kehrig

Pit Bausberg I en II in Kehrig. Tot een paar decennia geleden domineerde leisteenontginning grote delen van onze regio tot aan de Moezel. De bevolking van de plaatselijke kerk Kehrig leefde in grote mate van het werk in de bewoner leisteen mijnen Bausberg I en Bausberg II. Zelfs vandaag de dag bewijzen de vele glanzende leien daken, vooral in de dorpen van de oostelijke Eifel, en de op Mayen gebaseerde, nationale school voor dakwerk vakmanschap deze traditie.