Heidegarten auf dem Wabelsberg

Langscheid

De heidetuin op de Wabelsberg bij Langscheid is zowel een natuurpad als een botanische tuin en geeft informatie over de karakteristieke plantensoorten van de heide.

De heidetuin op de Wabelsberg in Langscheid werd aangelegd tussen oktober 2008 en juli 2009 aan het oostelijke uiteinde van het Wabelsbergplateau met 45 plantensoorten.

De heidetuin heeft voornamelijk de volgende drie doelstellingen:
1. bezoekers esthetisch aanspreken en hen interesseren voor het onderwerp heide in het algemeen.
2. op een eenvoudige en compacte manier kennis overdragen aan geïnteresseerden.
3. de heidetuin moet het startpunt worden voor de herintroductie van zeldzame heidesoorten.

Ook buiten de heidetuin zijn veel zeldzame plantensoorten te vinden en een groot aantal vlinders, kevers en insecten te ontdekken.

De “Bergheidenweg” droomroute (startpunt in Arft) en de “Wacholderweg” droomroute evenals de “Langscheider Wacholderblick” droomroute (beide startpunt in Langscheid) zijn een bijzondere ervaring om de unieke heidegebieden te verkennen. De unieke Blumenrather Heide kan worden ontdekt tijdens een wandeling over het droompad “Virne-Burgweg”.

mehr lesen

Inhoud delen:

In één oogopslag

Openingstijden

  • Van 1. januari tot 31. december
    maandag
    00:00 - 23:59 uur

    dinsdag
    00:00 - 23:59 uur

    woensdag
    00:00 - 23:59 uur

    donderdag
    00:00 - 23:59 uur

    vrijdag
    00:00 - 23:59 uur

    zaterdag
    00:00 - 23:59 uur

    zondag
    00:00 - 23:59 uur

Plaats

Langscheid

Contact

Heidegarten auf dem Wabelsberg
Neuer Weg 16
56729 Langscheid
Telefoon: (0049) 02651800995

naar de website

Bitte akzeptieren Sie den Einsatz aller Cookies, um den Inhalt dieser Seite sehen zu können.

Alle Cookies Freigeben

Plan uw reis

per Google Maps

Dat kan ook interessant zijn voor u

Pfarrkirche St. Valerius in Wanderath, © Foto: Svenja Schulze-Entrup, Quelle: Touristik-Büro Vordereifel

Pfarrkirche St. Valerius, Baar-Wanderath

De verifieerbare bouwgeschiedenis van de parochiekerk in Wanderath begint in de 13e eeuw. De oorspronkelijke kerk is romaans, rond 1500 werd het laatgotische schip, de huidige zijbeuk, gebouwd met de hulp van de graven van Virneburg, die de beschermheren van de kerk waren. Toen de kerk rond 1530 werd vergroot met een zuid- en noordbeuk, werden de zijmuren van de oude kerk doorbroken. In 1655 wordt Wanderath een zelfstandige parochie. Dit zijn onder meer de plaatsen Engeln, Büchel, Freilingen, Nitz, Ober- Mittel- en Niederbaar, Herresbach, Eschbach, Döttingen, Siebenbach en Drees. Virneburg werd aan het begin van de 19e eeuw toegevoegd. Hiervoor wordt Drees toegewezen aan Welcherath. In 1896/1897 werd het huidige, neogotische hoofdschip gebouwd. De twee gotische zijbeuken worden afgebroken. In 1921/1922 werd de kerk weer uitgebreid. De toenmalige achthoekige sacristie werd afgebroken en de huidige gebouwd. Het middenschip werd met 10 m verlengd en de galerij werd gebouwd. De toren werd 6 meter verhoogd. Bovendien kreeg de kerk een doorlopend dakoppervlak. Sindsdien is de uiterlijke blik niet veranderd. Omdat Wanderath tot het midden van de 19e eeuw slechts uit een kerk, een pastorie, een school en een woongebouw bestond, zijn er veel legendes en mythen rond de vraag waarom er überhaupt een kerk in het arme Wanderath werd gebouwd.