De preekstoel heeft een oppervlakte van 25 vierkante meter en bestaat alleen uit lokaal larikshout. Het duurde 100 uur om te bouwen. Voor de wandelaars die door het bos slenteren, de frisse lucht inademen die naar hout en mos ruikt, is een bezoek aan het gebouw onvermijdelijk een "must": van daaruit heb je een prachtig uitzicht op de Eifelhoogten met de mooie stadjes of over de Nettetal tot aan de wereldberoemde Nürburg. En dan iets heel speciaals. Het uitzicht van nabijgelegen getuigen van het lokale verleden niet ver weg. Richting de voormalige "Silbersand" -mijn. Het was een van de belangrijkste ertsafzettingen in de Eifel. Halden en Pingen getuigen nog steeds van de levendige mijnbouw. Waarschijnlijk al bekend bij de Romeinen, werden er tussen 1401 en 1677 lood, koper en ijzerertsen aantoonbaar gedolven. In 1846 werden de operaties op "zilverzand" hervat om specifiek gebruik te maken van de stortplaatsen met hun rijke aphalerietreserves. Vanwege de uitputting van het erts werd de mijn in 1914 verlaten. Tussen 1957 en 1959 werd de Louisenstollen weer geopend om opnieuw ertsen te onderzoeken. Het leidde tot de verdere afvoer van stortmateriaal naar een verwerkingsbedrijf.